Anna Karenina

Przepraszam za pod postem, ale znalazłam kolejny plakat - według mnie lepszy, choć utrzymany w podobnej koncepcji - filmu:

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Bardzo podoba mi się ta cała teatralność Very Happy

Między 6 a 16 września ,,Anna Karenina'' zostanie wyświetlona na tegorocznym TIFFie [Toronto International Film Festival].

Tutaj możecie zobaczyć spis filmów, które zostaną pokazane: [link widoczny dla zalogowanych]

Z kolei pod tym linkiem przeczytacie krótki opis ,,Anny Kareniny'' (Swoją drogą, wiemy już, że film będzie trwał trochę ponad 2 godziny, a dokładniej 2h i 10 minut):

[link widoczny dla zalogowanych]

Filmy trwające ponad dwie godziny zdarzają się teraz coraz rzadziej, więc jestem naprawdę zaskoczona - z drugiej strony, powieść jest raczej spora i jeśli chcieli oddać ją w miarę wiernie, to półtorej godziny nigdy by im nie wystarczyło. Cieszę się z obecności "Anny Kareniny" na TIFFie, bo to nie byle jaki festiwal - poza tym, można spodziewać się zdjęć, a z tego powodu zawsze jesteśmy szczęśliwi Very Happy

Pojawił się pierwszy 6 minutowy klip z ,,Anny Kareniny'', który jest poprzedzony krótkim komentarzem/wprowadzeniem samego Wrighta.

http://www.youtube.com/watch?v=IhGxs7cipDo&feature=player_embedded

Obejrzałam już ten klip i muszę przyznać, że mam strasznie mieszane uczucia... Nie tego się spodziewałam, gdy oglądałam zwiastun i słuchałam o całej teatralności, o której wspominała Keira czy sam Joe. Także zdjęcia oraz plakaty ukazywały tę całą teatralność w pozytywnym świetle. Niestety, nie mogę powiedzieć, że to samo uczynił ten klip. Oglądając ten urywek filmu nie czułam w ogóle emocji targających bohaterami, nie wspominając już o tym, że nie zauważyłam jakiejkolwiek chemii pomiędzy panem Aaronem a Keirą. Ta cała sytuacja z spotkania towarzyskiego była taka... sztuczna i wyuczona. Owszem, w tamtych czasach taka nieufność i utrzymywanie pozorów cechowała wyższe kręgi, ale aktorzy, którzy grają kochanków, powinni ukazać jakiekolwiek uczucia w sytuacji, gdy jedno z nich chce zerwać znajomość ze względu chronienia swoich bliskich, tym bardziej, że cała socjeta o nich plotkuje. Rozumiem, że zarówno Keira jak i Johnson mogli zagrać powściągliwie tę scenę w sali balowej, ale, gdy kilka chwil później bohaterzy tego filmu byli sami, to widz powinien zobaczyć całą gamę emocji na ich twarzach, a nie jedynie lekko zaszklone oczy u Anny. Wybaczcie, ale Keira to samo ukazała to w innych filmach m.in. w Księżnej. Pisząc teraz te słowa, przypomniała mi się wypowiedź Elizabeth, że w zwiastunie widać, że iż Keira gra drugą taką samą postać, która tym razem nazywała się Anna Karenina, a nie Georgiana Spencer i to, niestety, wyraźnie widać w tym klipie. Co więcej, wydaje mi się, że w ,,Księżnej'' Knightley bardziej popisała się pod względem aktorskim ;/ . I to w zasadzie koniec minusów (w sumie opisałam jedną wadę, ale jak dla mnie ogromną). Plusem są stroje i scenografia. Jak już nie jeden raz pisałam wizualnie, podkreślę to po raz kolejny, będzie fantastycznie - ten filmik to tylko potwierdził. Z kolei pod względem muzycznym było dla mnie trochę gorzej niż w zwiastunie, ale mimo wszystko przyjemnie słuchało się tej melodii. Mam teraz tylko nadzieję, że ten zaprezentowany przez Wrighta klip nie był jedną z najlepszych - lub najlepszą - scen z całego filmu, choć z tym może być różnie, bo jak wiadomo, gdy promuje się film, najczęściej ukazuje się szerszej publiczności te lepsze sceny. I cóż mogę jeszcze powiedzieć? Oby film jako całość mnie pozytywnie zaskoczył. I tego w zasadzie sobie i innym życzę Very Happy

EDIT: Krótki filmik z planu:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bjXsmkAiovQ#!

Na tym filmiku teatralność, w przeciwieństwie do klipu, wygląda obiecująco i zachęcająco. Szkoda, że nie zobaczyłam tego samego w tym sześciominutowym klipie ;/.

Jeżeli kogoś interesuje, co Keira myśli o Annie Kareninie jako osobie to poniżej wstawiam cytat z wywiadu, w którym Keira wypowiada się na ten temat:

She’s a wonderful character, but very strange and complex. I found her a challenging person. I wanted to shake her and tell her to pull herself together. There were times when I thought, I really hate this person,” she told the Daily Mail.
“She is needy and manipulative and then there are sides of her that are vulnerable and innocent, and I sometimes think it’s the innocence that pulls her down. She will not see reality and when she does, it destroys her.”
Keira added: “You completely see where she’s coming from, but you want to choke her at the same time because at no point can she see what is right in front of her. Love is never enough for her.”

Mam nadzieję, że te słowa Keiry oznaczają, iż zobaczymy w filmie tę bardziej manipulacyjną stronę Kareniny, bo nie chciałabym zobaczyć jej tylko w pozytywnym świetle, bo nie jest to aż tak wspaniała osoba, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka.

Mam nadzieję, że w trakcie oglądania filmu, Keira w roli Anny zdoła wywołać takie same emocje, jakie ona odczuwała, czytając książkę i przygotowując się do filmu. Jeśli chodzi o filmiki, to ten dwu i pół minutowy klip zrobił na mnie o wiele większe wrażenie, niż sześciominutowa scena; oglądałam go z zapartym tchem. Jestem pełna podziwu dla Wrighta i jego genialnej wizji przenoszącej nieustanną grę głównych postaci na całkiem dosłowny poziom przez umieszczenie ich na scenie teatralnej - i oderwanie się od tej ułudy zaakcentowane wyjściem na zewnątrz, do prawdziwego świata. Moment, kiedy na Karenina stojącego w zamkniętym pomieszczeniu pada śnieg, jest totalnie niesamowity, a czterosekundowy urywek zaczynający się od 1:02 - cokolwiek to było - wywołał u mnie ciarki. Szkoda tylko, że ta dłuższa scena nie. Sylwuśka napisała już wszystko, co było na ten temat do napisania, więc nie będę się powtarzać, bo moje odczucia są bardzo podobne; dodam tylko, że pan Johnson (przepraszam, pan Taylor-Johnson; szczerze się uśmiałam, kiedy zauważyłam, że tak go teraz tytułują, jakby miał sprawiać wrażenie poważniejszego, niż jest w rzeczywistości) był tak nieprzekonujący, jak się tego obawiałam, a po Keirze też oczekiwałam czegoś lepszego - nie chodzi nawet o to, jak wygłaszała swoje kwestie, ale o jej minę, która przez cały czas była sztuczna. Przestało mi to jednak przeszkadzać przy jej rozmowie z Kareninem, bo tu akurat się wykazała. Za to już uwielbiam Ruth Wilson, kogokolwiek by nie grała Very Happy

Dokładnie za tydzień (7 i 8 września) film pana Wrighta będzie miał swoją premierę na TIFFie (Toronto International Film Festival). Z tej okazji podaję linka do nowych 3 klipów (które też mnie nie przekonały do filmu) i już zacieram ręce na nowe zdjęcia Keiry... i pana Aarona Laughing

Tutaj możecie znaleźć klipy [Mam nadzieję, że się one Wam wyświetlą, bo u mnie to różnie bywało, ale udało mi się je w końcu obejrzeć]:

[link widoczny dla zalogowanych]

Oraz nowy plakat:

[link widoczny dla zalogowanych]