A Dangerous Method.

Ach, w końcu jakiś plakat. Nie powiem żeby mnie on powalił na kolana (nie musi zresztą, lepiej by zrobił to film Very Happy

), bo najzwyczajniej w świecie jest on bardzo przeciętny.

no nie zaszaleli Razz

ale i tak już bym chciała ten film zobaczyć Very Happy

Nic nadzwyczajnego, ale całkiem mi się podoba. Swoją drogą, czy ktoś może wie, czy można się spodziewać premiery w Polsce, a jeśli tak, to kiedy?

premiera: 4 listopada 2011 (Polska) 2 września 2011 (Świat)

Tak! "A Dangerous Method" na dużym ekranie! Nie mogę się doczekać Very Happy

Strasznie podobają mi się te stroje i generalny klimat. Chociaż nie powiem, żeby Keira wyglądała na chorą psychicznie Very Happy

Mam nadzieje że nic się nie zmieni bo w Wielkiej Brytanii ma być dopiero w lutym : P

W lutym? Kurczę, czyżbyśmy mieli premierę wcześniej niż WB? Wow...
Też podzielam nadzieję Chelsea, że nie oznacza to dla nas późniejszej premiery.

Mnóstwo stillsów + francuski plakat:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Oraz plakat, który wg mnie jest lepszy od poprzedniego, ale nadal przeciętny.

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

no ten plakat już lepszy Razz

Post pod postem. Znowu. Wybaczcie mi.

[link widoczny dla zalogowanych]

Keira niestety się nie odzywa, ale mam nadzieję, że to kwestia skretyniałego przycięcia tego materiału przez Filmweb, który chyba uwielbia ją pomijać, i dłuższa wersja pokaże się niedługo. Chyba, że w ogóle nie dopuścili jej do głosu.

I recenzja, również Filmwebowa:

"Film Davida Cronenberga reklamowany jest na świecie a to jako szokujący dramat psychologiczny, a to jako thriller kostiumowy. Osobiście porównałbym jednak "Niebezpieczną metodę" do krzyżówki rozprawy naukowej z... poczekalnią w przychodni dla nerwowo chorych. W głowach bohaterów kłębią się ukryte pragnienia, ale (z drobnymi wyjątkami) nikt nie pozwala sobie na ujawnienie ich światu na zewnątrz.

Fabuła filmu osnuta została wokół znanego wszystkim absolwentom psychologii konfliktu między Sigmuntem Freudem a Carlem Gustavem Jungiem. Aby nie skompromitować się w oczach znawców tematu, napiszę jedynie, że w sferze zawodowej obu panów poróżniło m.in. podejście do popędu seksualnego oraz roli, jaką w kuracji pacjentów powinien odgrywać psychiatra. W życiu prywatnym Freud zazdrościł młodszemu koledze bogatej żony, która zapewniała mu idealne warunki do pracy, oraz urodziwej i zdolnej kochanki.

"Niebezpieczna metoda" to jeden z najspokojniejszych filmów Cronenberga. Napięcia jest tu tyle co w przeciętnym podręczniku akademickim, zaś tempo można porównać do gondoli sunących leniwie wzdłuż weneckiego Canale Grande. Dość wspomnieć, że najmocniejsza scena w trakcie całego seansu to ta, w której przy pomocy noża do papieru zostaje raniona niegroźnie w policzek jedna z postaci.

Mimo to "Metoda" początkowo intryguje. Cronenberg przedstawia starcie między Freudem a Jungiem jako zderzenie starego z nowym, zdolnego ze zdolniejszym, cynizmu z idealizmem. Bohaterowie toczą ze sobą niemal filozoficzny spór, w którym stawką z dzisiejszej perspektywy są – że się tak egzaltowanie wyrażę – losy ludzkiej duszy. Szkoda, że wraz z upływem czasu konflikt traci na intensywności. Jung pisze do Freuda list, ten mu odpisuje, potem dostaje odpowiedź i... tak dalej. Cronenberg inscenizuje całą tę korespondencję tak, jakby kręcił film z lat 40. Staroświecka do bólu forma wysysa powoli z relacji legendarnych psychiatrów jakąkolwiek energię. Nie pomagają nawet przykuwające uwagę kreacje Michaela Fassbendera i Viggo Mortensena. Zwłaszcza ten drugi jako nierozstający się z cygarem, skłonny do manipulacji Freud jest znakomity.

"Niebezpieczna metoda" kręci mnie dużo bardziej, gdy uderza w tony melodramatu. Na przykładzie Junga, próbującego poradzić sobie z uczuciem do lubiącej klapsy pacjentki, Cronenberg pokazuje, że prawdziwa miłość nie jest się w stanie obyć bez satysfakcjonującego seksu. We wspólnych scenach Fassbendera i grającej obiekt jego uczuć Knightley reżyserowi udaje się nieoczekiwanie wyzwolić nie tylko pokłady perwersji, ale i delikatnego liryzmu.

Dodatkowa gwiazdka należy się Vincentowi Casselowi za zabawny epizod uzależnionego od narkotyków i seksu psychiatry Ottona Grossa, który udziela porad sfrustrowanemu erotycznie Jungowi. Zawodową filozofię niegrzecznego lekarza najlepiej wyraża następująca kwestia: Moja pacjentka powiedziała mi, że chce popełnić samobójstwo. Zapytałem ją, czy nie lepiej byłoby, gdyby poszła ze mną do łóżka. Niestety, wybrała obie opcje. "

Cieszy mnie wspomnienie o "poczekalni w przychodni dla umysłowo chorych", mam nadzieję, że to oznacza rozbudowany wątek psychologiczny, na który tak czekam. Pochwała w kierunku Viggo to też dobry znak; sądziłam, że będzie doskonały jako Freud i wszystko wskazuje na to, że naprawdę tak jest. Wbrew autorowi recenzji podoba mi się też to, że tempo będzie powolne - swoją drogą, zupełnie nie rozumiem, czego on niby oczekiwał, wybuchów i pogoni? To nie ma być film akcji - i "staroświecka do bólu forma", takie sformułowania nastawiają mnie na kawał dobrego kina. Tylko dlaczego, dlaczego, dlaczego ani słowa o roli Keiry? Pomijając te cholerne "pokłady perwersji", ale to nie jest konkretna informacja na temat tego, jak sobie poradziła. Niech ich szlag.