Johnny Depp

jakoś w ogóle mnie nie zachęca Razz

nic nowego i ciekawego się nie dzieje Razz

tylko dla Johnnego będzie można obejrzeć Razz

Szczerze? Chce mi się ryczeć. Po pierwsze, pan Marshal przed kamerą to nie jest to samo, co Gore Verbinski. Po drugie, pani P. Po trzecie - i najważniejsze - to już nie są "Piraci...". Tak to odbieram. Jedyne, co mnie ucieszyło to ścieżka dźwiękowa Hansa Zimmera, bo nawet jeśli film będzie do niczego, to przynajmniej jest gwarancja, że muzyka nie zawiedzie; fakt, że Jack usiłuje chyba przejść sam siebie jeśli chodzi o humor i powiedziałabym, że jest totalnie zabójczy; jak już wybrali jakieś miasto, to Londyn. I dobrze. Co z tego, że będzie wykreowany komputerowo.
Ale i tak jestem załamana Very Happy

Dokładnie. A, dajcie spokój, nad Barbossą strasznie ubolewam. Gdyby mieli z niego zrobić sentymentalnego faceta, jak zasugerowała Sylwuśka, to ja przepraszam, ale chyba śmią żartować. Skoro już uparli się robić czwartą część, to niech przynajmniej trzymają się charakterów postaci. Poza tym, dlaczego on ma drewnianą nogę? Rolling Eyes

Przepraszam za post pod postem, ale wydaje mi się, że nie ma sensu zakładać osobnego tematu, więc wygodniej będzie po prostu pisać tutaj, w temacie o Johnnym. Oglądała któraś z was "Turystę", skoro już wszedł do kina? Very Happy

Nie, jeszcze nie widziałam tego filmu, Elizabeth. Mój brat ma książkę, więc może najpierw ją przeczytam, a później obejrzę film. Swoją drogą dość wcześnie odpowiadam Ci na pytanie Very Happy

Co do nowych filmów Deppa, pojawił się trailer ,,The Rum Diary''.

Tutaj macie krótki opis:

Scenariusz filmu napisano na podstawie książki pod tym samym tytułem autorstwa Huntera S. Thompsona - jednego z czołowych pisarzy amerykańskich dwudziestego wieku. "The Rum Diary" to historia amerykańskiego dziennikarza - Paula Kempa, który, u schyłku lat '50, zmęczony Nowym Jorkiem, postanawia go opuścić i rozpocząć nowy rozdział żywota w San Juan Daily News - dzienniku wydawanym w stolicy Puerto Rico. Z biegiem czasu okazuje się jednak, że to, od czego chciał uciec, nie pozostało na ulicach Nowego Jorku. Nie licząc kłopotów z prawem czy utarczek z kolejnymi wydawcami, Kemp ma przede wszystkim problem z samym sobą. Rozterki dotyczące miłości, moralności i nieuchronnego końca żywota topi w alkoholowym odrętwieniu. A wszystko to rozgrywa się w gorącym, słonecznym karaibskim klimacie.

I trailer:

http://www.youtube.com/watch?v=abvPAjZGmEY&feature=related

Światowa premiera tego filmu: 28 października. Polska data jest jeszcze nieznana.

A wracając do filmów z Deppem. Oglądaliście ,,Piratów 4''?

I na koniec zdjęcia Deppa z Keithem Richardsem at The Royal Opera House on September 6, 2011 in London, England.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Przepraszam za post pod postem.

Sesja z Johnnem dla listopadowego Vanity Fair:

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Nie mogę się doczekać The Rum Diary, bardzo bym też chciała przeczytać książkę. Zwiastun mi się podoba Smile

Żeby pocieszyć się przed jutrzejszym pójściem do szkoły, wybrałam się dzisiaj na "The Rum Diary" i jestem bardzo zadowolona. Johnny znowu gra bardzo dobrze i przekonująco - to jest bluźnierstwo, że on jeszcze nie dostał Oscara- i chociaż ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, o czym ten film jest, ogląda się go naprawdę świetnie, a parę scen zrzuca z fotela swoją zabawnością. No i przepiękne widoki i zdjęcia naszego niezawodnego rodaka, pana Wolskiego. Warto iść.

Wracając jeszcze do tych nieszczęsnych "Piratów", na nowy rok parę moich przemyśleń, bo trzymam je na muzodajni od ładnych paru miesięcy licząc na to, że coś jeszcze dopiszę, ale chyba się na to nie zapowiada, więc mogę się nimi z Wami podzielić. A więc:

Jak jest powszechnie wiadomo, odkąd zostało potwierdzone, że Keira i Orlando nie zagrają, byłam nastawiona bardziej niż pesymistycznie; pozwoliłam sobie jednak mieć nadzieję, że Jack, muzyka Zimmera i zbudowana w Greenwich (gdzie akurat byłam w trakcie tworzenia scenografii) wizja XVIII-wiecznego Londynu jakoś zdoła mi wynagrodzić nieobecność Willa i Elizabeth (jakby to kiedykolwiek miało się stać). Oczywiście, po raz kolejny wykazałam się nadzwyczajną naiwnością - zawiodłam się właściwie na wszystkim oprócz tego ostatniego.

Po pierwsze, Jack. Nawet nie wiem, jak mam się na ten temat wypowiedzieć. Masz, Sylwuśka, absolutną rację, że przez cały film nie zachował się jak ten Kapitan Jack Sparrow, do którego przyzwyczaiły nas poprzednie części, i którego pokochaliśmy; jedyną sceną, gdzie przebiła się jego stara osobowość była - o ironio! - niemal ostatnia, kiedy zostawił Angelicę na tej wyspie (tak, tak, tak! Och, jak ona i ten "wątek romansowy" między nimi mnie drażnił). Tekst "Gdybyś miała siostrę i psa, wybrałbym psa" był jednym z niewielu dobrych (pozostałe to ten o burdelu - swoją drogą, częste, jednoznaczne aluzje do seksu? Czy to dalej jest film Disneya? - scena planowania buntu i Jack lądujący w powozie Judi Dench w czasie brawurowej, naszpikowanej eklerkami ucieczki z rezydencji króla Jerzego - Oscar dla Wuja Vernona, Oscar!). Cała reszta potencjału zabawności została zużyta w zwiastunie, niestety.
Poza tym, co to miało być te blond włosy?

Po drugie, ta zaraza, Angelica. Nawet jeśli postać sama w sobie miała potencjał, pani P. udało się spektakularnie go zmarnować. Ja rozumiem, była w ciąży, nie mogła walczyć zbyt gwałtownie, ale to w żaden sposób nie usprawiedliwia grania jedną miną i jednym tonem głosu. Trzeba było jej tam nie brać, od początku mówiłam, że się nie nadaje.

Po trzecie, Czarnobrody. Och, już się zapędziłam i zaczęłam się go bać. Litości. W porównaniu z fenomenalnymi, złożonymi czarnymi charakterami z poprzednich części, był tak żałośnie płaski i jednowymiarowy, że szkoda gadać. "Jestem złym człowiekiem, zabijam dla zabawy i mam statek na joysticka, więc padajcie przede mną na kolana z przerażenia!". Serio?

Po czwarte, mający mi niby zastąpić piękną historię Willa i Elizabeth wątek nieśmiertelnego Misjonarza i syreny o imieniu Syrena (szczyt oryginalności); na podstawie przykładu Astrid z trudnym nazwiskiem wyraźnie widać, że miejsce modelek jest na pokazach mody i okładkach czasopism, a nie w filmach, bo do tego pierwszego się nadają, a do tego drugiego ani trochę. Sam z równie trudnym nazwiskiem był trochę bardziej przekonujący, ale na litość boską, wysłuchiwanie ich nieustannych "Jesteś inna", "Jesteś inny" doprowadzało mnie na skraj rozpaczy. Phillip sam w sobie byłby w miarę ciekawym dodatkiem, ładnie kontrastującym z Jackiem i piratami; jego zupełnie bezsensowna fascynacja syreną Syreną za to doprowadziła do paru w zamierzeniu och-tak-strasznie-wzruszających scen zakazanej miłości, która nigdy nie mogłaby się zdarzyć (czy to nie brzmi znajomo?), w efekcie tylko żałosnych. Poza tym, może to tylko moje fanaberie i próby doczepienia się do absolutnie wszystkiego, ale czy nie wydaje wam się, że XVIII-wieczny zagorzały katolik powinien uważać syreny za istoty diabelskie, a nie się z nimi obcałowywać?

Po piąte, kiepściutki scenariusz. Nie wiem jakim cudem Ted i Terry, którzy tworzyli genialne, zmuszające do zastanowienia się nad ich znaczeniem sceny w trakcie kręcenia filmów, wyprodukowali coś tak bezbarwnego, z płaskimi postaciami, nie mającego nic z lekkości, błyskotliwości i poczucia humoru poprzednich części. Cały film jest zresztą robiony jakby na siłę, nie widać tam zupełnie serca ekipy. Zarzut połowicznej pracy tyczy się, niestety, też Hansa Zimmera, czyli:

Po szóste, muzyka nuta w nutę skopiowana z poprzednich części. Tamte ścieżki charakteryzowały się każda unikalnym, odmiennym brzmieniem: w pierwszej dominował motyw "He's a pirate", druga miała trochę rockowego ducha, trzecia w całości oparta była na "Hoist the Colours" i arcydziele, jakim jest "One Day". Tutaj dostaliśmy trochę nowych brzdąknięć na gitarze od Rodigo y Gabrieli, którzy wbrew pozorom potrafią tworzyć cuda, i przytłaczającą porcję starych melodii - owszem, świetnych, ale dla mnie na zawsze przypisanych do konkretnych scen i niepasujących nigdzie indziej. Zastanawiałam się tylko, czy ośmielą się użyć "One Day'a" w scenach Jack/Angelica albo Phillip/Syrena, ale na szczęście mieli na tyle rozumu, żeby nie próbować.

Po siódme, brak niemal wszystkich starych postaci. Rozumiem, że nieobecność Willa i Elizabeth można wytłumaczyć tym, że ich historia się skończyła. Dobra, nie zgadzam się z tym, ale niech wam będzie. Ale Pintel i Ragetti, Cotton z papugą i Marty? Żeby jeszcze zastąpili ich postaciami równie ciekawymi, ale skąd! Jedyną nowością wartą pochwały był Scrum, ale oczywiście zaraz został wyeliminowany, jeśli dobrze pamiętam. Poza tym, "Perła" w butelce, razem z małpą Jackiem? Moim zdaniem to są jawne kpiny; nie wystarczy Jacka i Barbossy (który bronił się dzielnie i chociaż zgodnie z popularnym trendem był gorszy niż wcześniej, podobała mi się jego służba Koronie, a szczególnie końcówka, kiedy zrzucił mundur i na nowo stał się piratem w każdym znaczeniu tego słowa).

Podsumowując, pozostaje mi tylko zacytować te mądrości, które streszczają mój stosunek do OST:

[quote="Elizabeth"]